MENU
Om te beginnen bij het begin: de kleur van wijn. Wijn krijgt een rode kleur doordat de schilletjes, zaadjes en stengels in het sap blijven liggen voor een bepaalde tijd. Hoe langer ze erin worden gehouden, hoe meer kleur ze afgeven. Mits de druiven zelf rood zijn natuurlijk. Bij rode wijn blijven de schillen tot twee weken in contact met het sap, bij witte wijn worden ze er dus direct uit gehaald. Bij rosé blijven de schilletjes maar twee tot acht uur in contact met het sap. Genoeg dus om toch wat kleur af te geven. Hoe langer de schillen in contact staan met het sap, hoe meer kleur deze afgeven.
Naast de tijd dat de schilletjes in het sap hebben gelegen, is ook de druif zelf van belang voor de kleur. Sommige druiven geven namelijk een veel sterkere kleur af dan andere. Zo kun je met een pinot grigio een hele lichte stijl rosé maken. Een grenache of malbec geeft weer een veel diepere tint roze.
Veel mensen denken dat rosé ontstaat door het mengen van rode met witte wijn. Maar dit gebeurt alleen voor rosé champagnes en verder absoluut niet. Er zijn namelijk andere methodes die de heerlijke rosé maken die jij en ik kennen.
Bij deze methode worden de trossen van rode druiven in een afgesloten tank gestopt. Door hun eigen gewicht barsten de onderste druiven en gaan ze gisten. Hierdoor komt er CO₂ vrij die het zuurstof verdrijft. Dit klinkt misschien ingewikkeld, maar het valt mee. Hierdoor ontstaat namelijk een omgeving waardoor ook de druiven die nog niet gebroken zijn zichzelf gaan afbreken en hele volle aroma’s ontwikkelen. Vervolgens worden de druiven geperst en begint de alcoholische gisting. Als je deze methode maar kort toepast en het sap na een paar uur van de schillen scheidt, krijg je rosé met een donkere kleur en sterkere aroma’s.
Saignée betekent in het Frans letterlijk bloeden. En nee, ze gebruiken geen echt bloed om de wijn een rode kleur te geven. Als een wijnmaker rode wijn aan het maken is, tappen ze binnen een paar uur sap af en stoppen ze dit in een nieuwe tank. Ze nemen als het ware bloed af van de rode wijn. Niet alleen krijgen ze zo de kans om een lichte rosé te maken, de rode wijn wordt ook nog eens geconcentreerder doordat er minder sap in contact komt met meer schillen.
Hierbij wordt wijn gemaakt zonder de maceratie methode. De rode druiven worden dus direct geperst zonder ze eerst te laten weken. Hoewel je hierbij dus niet zozeer echte rosé krijgt, is het wel heel lichtroze wijn die lekker licht van smaak is ook. Zo is het sap maar enkele uren in contact geweest met de schillen, en hebben ze een hele lichte kleur.
Hoewel er dus meerdere methodes zijn om rosé te maken, is het eindresultaat om te smullen. Rosé is door zijn lichte smaak ideaal als borrelwijntje. Als je een wat zwaardere rosé hebt, is dit ook heerlijk bij de barbecue. Met een lekkere lichte (Marokkaanse couscous) salade of sappige (chipolata) worstjes van de grill. Je barbecue pas compleet met een flesje rosé.
