In 1855 werd in Parijs de wereldtentoonstelling gehouden. Dat was een soort Eurovisie Songfestival voor wereldleiders. Elk land kon laten zien hoe goed het wel niet was. Napoleon wilde shinen met de beste Franse Bordeaux. Hij had zelf geen idee, dus vroeg hij zijn ambtenaren om een lijst te maken. Ambtenaren in die tijd hielden zich liever bezig met het drinken van wijn dan met het maken van lijstjes, dus vroegen ze het aan de wijnhandelaren. Die waren er snel uit: hoe duurder de wijn, hoe beter. Ze stelden een lijst op met de 78 duurste flessen Bordeaux, die ze verdeelden in 5 groepen: van Premier (1e) Grand Cru Classé tot Cinquième (5e) Grand Cru Classé.
Het lijstje van Napoleon - de Classificatie van 1855 – was klaar en de celebs slurpten zich een slag in de rondte in de lekkerste Bordeaux. Het was nog lang onrustig in Parijs. En in de Bordeaux. Want Napoleon had niet kunnen weten dat zijn lijstje uit 1855 in 2023 nog steeds zou bestaan. Hij zou waarschijnlijk schuddebuiken van het lachen als hij zou weten dat zijn partylist meer dan 150 jaar later nog steeds bepaalt welke Bordeaux de beste – lees: duurste – is.
Zijn de wijnen uit de Classificatie van 1855 dan niet goed? Oh ja, echt wel! Maar niet altijd. Het is geen garantie. Eigenaren wisselen, wijnmakers wisselen, wijngaarden wisselen, oogstjaren wisselen, etc. Als je een Bordeaux wilt scoren die z’n geld écht waard is, dan moet je je wat meer verdiepen en niet klakkeloos afgaan op de positie in het lijstje van Napoleon. Hoe je goede Bordeaux scoort zonder een extra hypotheek te hoeven afsluiten lees je in een volgende blog over Bordeaux.